Wynaleziona przez prof Namiasa technika to technika spóźniona, Ideał piktorialistów, który pojawił się w świecie u schyłku piktorializmu (bądź wręcz po jego zakończeniu). Technika pozwalająca na niemal nieograniczoną ingerencję w powstający obraz, nadająca mu pozory rysunku węglem, chyba jeszcze efektowniejsza od gumy, a jednocześnie o wiele mniej od niej pracochłonna. Technika mało znana i uprawiana przez nielicznych, w dużej mierze ze względu na skąpość źródeł pisanych, a jednocześnie niezwykle piękna i zasługująca na popularyzację.